Z inicjatywy proboszcza ks. kanonika Andrzeja Szkwarka i wiernych Parafii pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Sulechowie wykonane zostaną granitowe tablice jako wotum wdzięczności za posługę kapłańską księdza prałata Michała Kaczmarka, proboszcza w latach 1945–1980 i księdza prałata Antoniego Mackiewicza proboszcza w latach 1980–2010. Projekty tablic wykonał architekt pan Stanisław Kruchlik, który będzie także osobą wykonującą nadzór inwestorski. Ksiądz proboszcz wystąpił z wnioskiem do Lubuskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Zielonej Górze o wydanie zezwolenia na wykonanie tablic i umieszczenie ich w kruchcie kościoła parafialnego, zwrócił się również z prośbą do Jego Ekscelencji księdza biskupa ordynariusza Tadeusza Lityńskiego o pozwolenie na umieszczenie pamiątkowych tablic w kościele. Po otrzymaniu decyzji od konserwatora i zgody Jego Ekscelencji ks. proboszcz poinformuje mieszkańców o terminie odsłonięcia tablic.
Ksiądz prałat Michał Kaczmarek ur. 28 września 1914 r. – zm. 13 lipca1994 r. Sulechowski pionier i wielki patriota. Przez 35 lat pracował jako proboszcz parafii św. Krzyża w Sulechowie. Urodził się 28 września 1914 r.w Bernik (Bornig) w Westfalii, w Niemczech. Syn Jana i Katarzyny z d. Mroczek, którzy z zaboru pruskiego na początku XX w. udali się tam za chlebem.
Po zakończeniu I wojny światowej rodzice z synem wrócili do Polski i osiedlili się w Śremie. Ksiądz Michał Kaczmarek chodził do liceum w Małym Seminarium Ojców Oblatów w Lubańcu. Studia filozoficzne i teologiczne odbył w Seminarium Ojców Oblatów w Obrze. 12 czerwca 1938 r. został wyświęcony na kapłana w Obrze przez J. E. ks. arcybiskupa Walentego Dymka. Przez rok pracował we wspólnocie zakonnej. Od wybuchu II wojny światowej do 1941 r. pracował w Śremie w szpitalu miejskim, prowadząc pracę konspiracyjną. W 1941 r. uciekł do Francji, gdzie w konspiracji prowadził posługę duszpasterza Polaków. Od 1942 r. pracował na Śląsku jako wikary przy parafii św. Barbary w Chorzowie. Na polecenie arcybiskupa Walentego Dymka przyjechał 1 lipca 1945 r. do Sulechowa. Kiedy 15 sierpnia 1945 r. utworzono Administrację Apostolską amieńską, Prałaturę Pilską i Ziemi Lubuskiej, rozpoczął starania o utworzenie parafii w Sulechowie. 15 października 1945 r. otrzymał obowiązki administratora parafii św. Krzyża w Sulechowie. W tym też roku był jednym z organizatorów Sulechowskiego Klubu Sportowego. 27 czerwca 1946 r. wybrany został na prezesa klubu „Sulechowianka”. Został też kapelanem Ludowego Wojska Polskiego. Oprócz tego w 1946 r. był również członkiem oddziału Polskiego Czerwonego Krzyża w Sulechowie. 10 grudnia 1946 r. wystąpił do Administratora Apostolskiego dr Edmunda Nowackiego o poparcie jego starań w Watykanie o przyjęcie do pracy w diecezji. 30 stycznia 1947 r. otrzymał od kardynała Augusta Hlonda eksklaustrację na czas próbny (tj. zezwolenie na przebywanie zakonnika poza domem zakonnym). 6 lutego 1950 r. ks. Michał Kaczmarek poprosił Administrację o inkarnację, którą otrzymał 6 lipca 1950 r. dekretem wystawionym przez Administratora dr. Edmunda Nowickiego. 20 czerwca 1951 r. otrzymał nominację na proboszcza. Pod koniec czerwca 1960 r. ks. M. Kaczmarek miał być przeniesiony z Sulechowa do Krzyża, jednak ówczesne władze komunistyczne nie wyraziły na to zgody. 1 grudnia 1960 r. otrzymał nominację na dziekana dekanatu sulechowskiego, a w tym samym dniu bp. W. Pluta erygował (założył) go. 22 grudnia 1977 r. ks. proboszcz Michał Kaczmarek otrzymał dekretem z Watykanu nominację na prałata, tj. Kapelana Papieskiego Jego Świątobliwości Pawła VI (odznaczonego oficjalnie nazywa się wówczas „Szambelanem Papieskim”). 28 lipca 1980 r. na własną prośbę został zwolniony z obowiązków proboszcza. Potem pełnił funkcję dziekana dekanatu sulechowskiego, z której również na własną prośbę został zwolniony 7 kwietnia 1991. W drugiej połowie lipca 1986 r. uczestniczył w pielgrzymce księży seniorów do Rzymu i Lourdes.
Ksiądz proboszcz otrzymał m.in.: Odznakę Tysiąclecia przyznaną przez Ogólnopolski Komitet Frontu Jedności Narodu za działalność społeczną oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (wrzesień 1991).
Zmarł 13 lipca 1994 r. Pogrzeb odbył się w sobotę 16 lipca 1994r. o godzinie 11. W uroczystościach pogrzebowych udział brali biskup Paweł Socha (bp. pom. zielonogórsko-gorzowski), biskup Tadeusz Werno (bp pom. koszalińsko-kołobrzeski, wychowanek ks. Michała Kaczmarka) oraz ks. kanonik Dionizy Łyduch, który wygłosił kazanie w czasie Mszy św.
Ksiądz Prałat Kanonik Antoni Mackiewicz ur. 10 września 1934 r. - zm. 18 czerwca 2015 r. Dawny proboszcz Parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Sulechowie, urodzony 10 września 1934 r. we wsi Połuknie koło Wilna. Syn Bronisława i Franciszki. W 1936 r. cała rodzina przeprowadziła się koło Pińska do miejscowości Malkonicze, gdzie ojciec księdza prałata był pracownikiem poczty.
Całą II wojnę światową mieszkał wraz z rodzicami i siostrą Ireną w tej miejscowości. Już jako pięcioletni chłopiec był ministrantem. Z obawy przed wywózką rodziny na Sybir ksiądz tamtejszej parafii przygotował księdza prałata do przyjęcia I Komunii Świętej, w 1940 r. w wieku sześciu lat jako jedyny przystąpił do niej. Na Białorusi uczęszczał trzy lata do szkoły powszechnej. W 1945 r. cała rodzina transportem przyjechała na ziemie zachodnie i osiedliła się w Międzyrzeczu, tam Antoni Mackiewicz mieszkał wraz z rodzicami, siostrą Ireną i bratem Wojciechem. Kontynuował naukę w Międzyrzeczu, a następne w Gorzowie. Po ukończeniu liceum 10 września 1953 r. w swoje dziewiętnaste urodziny podjął naukę w Seminarium Duchownym Gościkowo – Paradyż. Ukończenie seminarium oraz święcenia otrzymał wraz z czterdziestoma dwoma neoprezbiterianami w katedrze gorzowskiej 20 grudnia 1958 r. Jako wikariusz sprawował posługę kapłańską w kolejnych parafiach: 7.01.1959 r. - 1961 r. w Strzelcach Krajeńskich, 1.07.1961 r. – 1963 r. w Połczynie Zdroju, 1.07.1963 r. – 1967 r. w Słupsku, 1.07.1967 r. – 1974 r. w Katedrze Gorzowskiej. Następnie
1.07.1974 r. mianowany został proboszczem administratorem parafii w Łagowie Lubuskim. Obowiązki proboszcza Parafii Podwyższenia Krzyża Św. w Sulechowie objął 28.07.1980 r., a 3 grudnia 1983 r. biskup gorzowski Wilhelm Pluta mianował ks. proboszcza Antoniego Mackiewicza Kanonikiem Honorowym Kapituły Katedralnej. 10 kwietnia 1990 r. biskup Józef Michalik mianował księdza proboszcza Kanonikiem Gremialnym Kapituły Katedralnej. 5 kwietnia 1991 r. biskup Józef Michalik mianował księdza Antoniego Mackiewicza dziekanem dekanatu sulechowskiego. 18 maja 2001 r. ksiądz proboszcz otrzymał nominację papieską Ojca Świętego Jana Pawła II na Prałata Honorowego. Ksiądz prałat od 1978 r. był związany ze Studium Organistowskim Diecezji gorzowskiej później zielonogórsko - gorzowskiej. Początkowo pełnił funkcję profesora studium, a od 1982 r. do 18 sierpnia 2006 r. był jego dyrektorem. Przez dwadzieścia lat związany był z Seminarium Duchownym Gościkowo–Paradyż, w którym sześć lat był spowiednikiem, a czternaście lat wykładowcą.
Ksiądz prałat Antoni Mackiewicz czynił także posługę w Jednostce Wojskowej w Sulechowie z racji różnych uroczystości na które był zapraszany.
1 sierpnia 2010 r. po 30 latach służby w parafii p.w. Podwyższenia Krzyża Św. w Sulechowie i ponad 50 latach pracy duszpasterskiej jako kapłan ksiądz proboszcz prałat Antoni Mackiewicz przeszedł na zasłużoną emeryturę. Za zgodą swego następcy ks. proboszcza Janusza Mikołajewicza pozostał w parafii jako rezydent, nadal służąc z oddaniem i poświęceniem.
Zmarł 18 czerwca 2015 r. Msza święta pogrzebowa celebrowana przez ks. biskupa Tadeusza Lityńskiego odbyła się o godzinie 12. 22 czerwca w poniedziałek. Po mszy świętej kondukt pogrzebowy przeszedł na cmentarz komunalny w Sulechowie i złożono ciało do grobu. Czcigodny ksiądz prałat Antoni Mackiewicz był człowiekiem bezkonfliktowym, zaangażowanym w życie całej wspólnoty. Integrował społeczeństwo, pomagał najuboższym, otaczał opieką ludzi starszych, chorych i samotnych. Był kapłanem bardzo skromnym, nigdy nie zabiegał o korzyści i dobra, z oddaniem służył kościołowi. Jego osobowość, szlachetne cnoty były i są wzorem.
Przez wiele lat ci czcigodni Kapłani służyli w naszej parafii Bogu i ludziom. Ciężka to była praca i ciężkie zadanie, żaden z ich trudów nie był daremny. Mieszkańcy szanowali zacnych księży, którzy umacniali w nich wiarę, nadzieję i miłość. Tablice „Wotum wdzięczności” będą hołdem złożonym przez parafian za ofiarną posługę kapłańską ks. Michała Kaczmarka i ks. Antoniego Mackiewicza.
