Dawni burmistrzowie Sulechowa - cz. I
(Biuletyn Informacyjny Miasta i Gminy Sulechów, październik 2015, nr 147, s. 8)
Peter Grim, Jacobus Staw i Jacob Fechner.
Z układu urbanistycznego najstarszej części miasta wynika, że założono je na prawie magdeburskim. Dr Edward Ludwig Wedekind w swojej kronice „Neue Chronik der Stadt Züllichau von den ersten Zeiten ihrer Entstehung bis auf die gegenwärtige Zeit” z 1851 r. podaje lata 1258-1268 jako datę założenia Sulechowa (s.42). Wątpliwości, czy tak było istotnie, rozwiałby akt lokacyjny miasta, jednak nie wiadomo, czy dokument ten w ogóle się zachował. Początkowo Sulechowem rządzili w imieniu księcia wójtowie (niem. Vogt). Często wymieniani są w kronikach również jako „panowie zamkowi”. Pierwszym zachowanym w Codex Diplomatticus Silesiae pod datą 23 października 1393 r. jest wójt Nitsche z Sulechowa (w oryginale Nitsche Foit von Czulchow). Z czasem narodził się patrycjat miejski, który wykształcił władze samorządowe z burmistrzem i radą miejską.
Fragment mapy Śląska z widocznym Sulechowem (Zullch) z 1550 r.,
autorstwa Sebastiana Münstera,
zbiory Biblioteki Kórnickiej PAN, sygn. M II 124 ; nr inw. 0790.
Pierwszego znanego nam uporządkowania burmistrzów dokonał superintendent Albert Splittgerber w opracowaniu historycznym „Geschichte der Stadt und des Kreises Züllichau” z 1927 r. (s. 32-34). Korzystał on z zapisów kronikarskich Martina Georgia Bruhmanna „Annales oder Geschicht-Buch u. Chroniken der Stadt Züllich” z 1665 r.oraz Johanna Christopha Wilckena „Züllichographia oder Chronica der kgl.Preußischen Stadt Züllichau” z 1753 r. W każdej z tych kronik znajdujemy informację, że burmistrzów było trzech. Pełnili oni swój urząd rok po roku. Wilcken podkreśla jednak, że w 1719 r. dokonano zmiany i rządził Consul perpetuus (konsul nieustający).
W obu przypadkach lista burmistrzów rozpoczyna się w następujący sposób:
1. Peter Grim [1], Petrus Grimm [2] – urodzony w Świebodzinie. Jak pisze Wilcken, jego syn studiował w Wittenbergu, gdzie został duchownym ewangelickim. Zachowała się historia z pewnego incydentu dotyczącego starego i młodego Grima. Po powrocie do Sulechowa syn burmistrza wygłosił w farze ewangelicki tekst, przed którym odśpiewano pieśń „Przybądź Duchu Święty”. Burmistrz Grim, który był zagorzałym baptystą, wybiegł wzburzony z kościoła. Pomimo sprzeciwu ojca młody Grim został wybrany na pierwszego ewangelickiego pastora w Sulechowie w 1527 r.
2. Jacobus Staw [1], Iacobus Staius [2] – według Bruhamanna był bardzo dobrym burmistrzem i sprawował urząd przez trzydzieści lat. Zmarł w wieku 85 lat, 14 lutego 1582 r. Przybył do Sulechowa z Prebus (prawdopodobnie Przewozu). Wyróżnił się w wojnie chłopskiej w 1525 r. na tyle, że otrzymał tytuł szlachecki. W dziejach Sulechowa zapisał się jako budowniczy ratusza. Jego żoną była Barbara Zaulich, córka Franciszka Zaulicha, mieszczanina z Krosna Odrzańskiego. Miał z nią dziesięcioro dzieci, trzech synów i siedem córek. Najstarszy z synów burmistrza, M. Jacobus Stau, w 1573 r. był rektorem szkoły w Sulechowie. Średni, Adam, był poważanym obywatelem miasta. Ożenił się z Esther Schadin ze Świebodzina. Jedyne, co o nim wiemy, to to, że chorował „na nogi”, a jego syn z kolei studiował w Helmstadt w Bawarii, a potem był administratorem na zamku księcia bawarskiego i konsyliarzem w Magdeburgu. Trzeci syn, Jonas Stau, zginął na wojnie zakłuty przez parobka ze wsi Kije.
3. Jacob Fechner [1], Jacob Fechner starszy [2] – został burmistrzem w 1584 r. Miał dwóch synów, Jana i Jakuba, oraz córkę Katharinę. Córka Katharina za drugiego małęża poślubiła Andreasa Blümingena, syndyka z Sulechowa. Syn Jan, tak jak i ojciec, został burmistrzem. Z kolei Jakub był gospodarzem. Jakub miał siedmiu synów, Michaela, Jacoba, Johannesa (został „zasiekany”), Adama (utopił się), Christopha, Martina, Andreasa i dwie córki - Catharinę i Barbarę. Catharina poślubiła M. Marcusa Drimela, ówczesnego rektora sulechowskiej szkoły. Natomiast Barbara wyszła za mąż za Tobiasa Katschizky’ego, mieszczanina i sukiennika z Sulechowa. Jak wynika z zapisu u Bruhmanna, Jacob Fechner ożenił się po raz drugi z Marią Heine, córką Johannesa Heinego. Wiadomo o niej, że rozrzutnym stylem życia zupełnie zrujnowała swego ojca, nazywanego Małym Hansem.
1. Martin Georgio Bruhmann, Annales oder Geschicht-Buch u. Chroniken der Stadt Züllich, Küstrin 1665 r. [1],
2. Albert Splittgerber, Geschichte der Stadt und des Kreises Züllichau, Züllichau 1927 r.,
3. Johann Christoph Wilcken, Züllichographia oder Chronica der kgl. Preußischen Stadt Züllichau, Züllichau 1753 r. [2]
