Kiedy „Apteka pod Lwem” zaczęła podupadać rajcy Sulechowa podejmowali starania o otwarcie drugiej apteki w mieście. Dokument z 1707 r. (inne zapisy mówią o 1701 r. lub 1708 r.) wystawiony dla Johanna Romkego mówi o tym, że apteka w ratuszu została uprzywilejowana z powodu skarg na aptekę Krausego, którą zarządzał Michael Rupprecht, syn starosty miasta Jena Rupprechta. W dokumencie tym mówi się o tym, że zarówno rycerstwo okręgu, jak i rada miasta oraz jego mieszkańcy wielokrotnie uskarżali się na zły stan apteki Krausego. Dlatego też magistrat wielokrotnie wnosił o zgodę na otwarcie drugiej apteki w Sulechowie, motywując swoje prośby, że Johann Michael Rupprecht „do tej pory źle zarządzał nią i nieodpowiednio zaopatrywał aptekę w niezbędne materiały i medykamenty, przy których właściwym sporządzeniu również wykazywał braki”. Władca uznał te skargi za uzasadnione i zezwolił na urządzenie drugiej apteki, „która w tak zaludnionym mieście, jak Sulechów, jest słusznym pomysłem, gdyż dwie apteki, nie szkodząc sobie wzajemnie, są w stanie dobrze prosperować”. Apteką miało zarządzać miasto, a lekarzom odmówiono prawa do samodzielnego przygotowania i wydawania lekarstw oraz ograniczono prawa kupców kolonialnych. Okuliści mogli sprzedawać takie lekarstwa, które sprowadzali z aptek. Obowiązkiem miasta było zatrudnienie „porządnego” aptekarza.
Wejście do apteki ratuszowej w południowej części ratusza - początek XX w.
Z zachowanych informacji wynika, że pierwszym ratuszowym aptekarzem został Johannes Romke. Urodził się on w 1647 r. jako syn pastora Zachariasa Romkego z miejscowości Pritlage(?) i miał również aptekę w Unruhstadt (Kargowej). Jak już wcześniej wspomniałem (Biuletyn Informacyjny Miasta i Gminy Sulechów, Sulechowskie apteki. Apteka pod Lwem. cz. I, s. 11-12) w aptece Romkego pobierał nauki słynny chemik i aptekarz Caspar Neumann, a sulechowski kronikarz zapisał również, że w 1721 r. „były felczer przy gwardii Hartz pomagał staremu radnemu i aptekarzowi Johannesowi Romkemu”. Sam Romke zmarł w 1723 r. i nie wiadomo, kto przejął po nim aptekę. Natomiast istnieje zapis mówiący o tym, że w 1740 r. zmarł w wieku 41 lat aptekarz ratuszowy Christian Benjamin König, który być może był następcą Romkego.
Kolejna informacja mówi, że w 1755 r. na aptekarza wybrano Friedricha Wilhelma Köhlera, który zmarł w 1758 r. Po nim apteką w ratuszu zarządzał Christian Gottlieb Burdach, urodzony w 1731 w Guben (Gubinie) jako syn aptekarza Johanna Gottloba Burdacha. Aptekarz ten zmarł w 1774 r., pozostawiając po sobie wdowę Beatę Catherinę, która w dniu 29 maja 1781 r. zawarła z radą miasta Sulechowa umowę dzierżawy wieczystej pomieszczeń aptecznych poprzez Nowomarchijską Domänenkammer (kamera demenalna – zajmowała się m.in. sprawami podatkowymi ) w Küstrin (Kostrzynie). Według tej umowy apteka miała być prowadzona - przez nią i jej potomków - z rocznym czynszem w wysokości 64 talarów. Co ciekawe, każdy z kolejnych aptekarzy posiadał lokal na aptekę, mieszczący się w ratuszu po byłym nadwornym sądzie. Piwnica apteczna mieściła się również pod ratuszem, ale nie bezpośrednio pod apteką, a mieszkanie aptekarza znajdowało się „pośród pomieszczeń urzędowych” ratusza. Po śmierci Burdacha apteka przeszła w ręce zięcia wdowy, Carla Ludwiga Mühlmanna, a prawdopodobnie stało się to po spisaniu wcześniej wspomnianej umowy. C. L. Mühlmann urodził się w 1756 r. w Neudamm (Dębnie) i być może pracował u Burdacha w aptece. Kiedy w 1831 r. zmarł Mühlmann, aptekę prowadził jego syn Carl Friedrich Sigismund Mühlmann, który urodził się w 1787 r. w Sulechowie i tutaj uczęszczał do miejskiego gimnazjum.
W 1834 r. C. F. S. Mühlmann przekazał aptekę Hermanowi Leopoldowi Berendowi, który sprzedał ją Rudolfowi Kuchelowi w 1850 r. Kolejnymi właścicielami apteki byli: Carl Theodor Alberti (1852-1854), Carl Ernst Hermann Runge (1854-1856), T. Mutius Burkatsch (1856-1865), Carl Wilhelm Albert Lehmann (1865-1867), Gestewitz (1867-1870), Herholtz (1870-1884), Serger (1884-1888).
Wnętrze apteki ratuszowej w 1929 r. (Archiwum rodziny Tietzów).
- dr. Curt Schelenz, 350 Jahre Löwen- Apotheke in Züllichau, Trebschen,
- dr. Curt Schelenz, Die Ratsapotheke in Züllichau, [w:] Deutsche Apotheker Zeitung, Nr 74, 14 September 1938,
- Albert Splittgergera, Geschichte der Stadt und des Kreises Züllichau, Züllichau 1927,
- Johann Christoph Wilcken, Züllichographia oder Chronica der kgl. Preuβischen Stadt Züllichau, Züllichau 1753,
