Nicholas Redman, który w dniu 17 sierpnia 2006 r. odwiedził sulechowski ratusz, wydał książkę pt. „Kości wielorybów w krajach skandynawskich, Europie środkowej i wschodniej” (Whales’ Bones of the Nodtic Countries, Central and Ekstern Europe), w której znalazły się obszerne informacje na temat „żebra sulechowskiego olbrzyma” (Shrecka) i związanej z tym legendy. N. Redman od 30. lat bada i dokumentuje przypadki wykorzystania w dawnym zwyczaju dotyczącego zdobnictwa przy pomocy kości zwierząt (tj. wielorybów) w europejskich oraz azjatyckich zamkach, klasztorach i kościołach.
Pisząc o Sulechowie (Nicholas Redman, Whales’ Bones of the Nodtic Countries, Central and Ekstern Europe, s. 193) autor publikacji przytacza przykłady sulechowskiej legendy, które zamieszczono m.in. w: Biuletynie Informacyjnym Miasta i Gminy Sulechów (nr 45, wrzesień 2006), starej kronice Johanna Christopha Wilckena Zullichiographia oder Chronica der Königl. Preußischen Stadt Züllichau z 1753 r., niemieckim dzienniku Berliner Lokal- Anzeiger z 17 listopada 1935 r. (nr 276) i Abritz zur Heimatkunde des Kreises Züllichau – Schwiebus Gustava Zerndta z 1926 r.
Do dzisiaj nie została wyjaśniona informacja zamieszczona książce Izabeli Koniusz i Heleny Rutkowskiej Królewska Pieczęć (1962 ) mówiąca o tym, że żebro olbrzyma wiszące w sulechowskiej farze zabrano w XIX w. do berlińskiego muzeum.
Legenda Shrecka nie tylko promuje nasze miasto ale czeka na kolejne odkrycia.
