Kaplica Św. Anny (niem. Die St. Annen Kepelle), nazywana później kościołem Chrystusa, była niewielkim kościółkiem zbudowanym w miejscu gdzie dzisiaj stoi wieża ciśnień. Miejsce to było kiedyś cmentarzem a do czasów wybudowania wieży ciśnień istniała tu również szkoła św. Krzyża. Data powstania kaplicy Św. Anny nie jest znana. Sulechowski superintendent Albert Splittgerber napisał w opracowaniu „Geschichte der Stadt und des Kreises Züllichau“ z 1927 r., że po raz pierwszy kaplica wymieniona została po pożarze miasta i kościoła farnego z 1557 r. Według tego opisu posiadała cztery ołtarze. Splittgerber odnotował, że w sulechowskiej superintendenturze znajdowała się książeczka z 1680 r., gdzie zapisano, iż kościół poświęcono w dniu św. Anny 26 lipca 1611 r. Poświęcenia dokonali panowie z zarządu kościelnego za wiedzą i zezwoleniem rady miejskiej. Odbyło się to wśród śpiewów i modlitw, a kazanie według słów Św. Jana (6) wygłosił ks. M. Michael Teclerus.
Foto 1.Fragment panoramy wg. Bergera z ok. 1730 r. – pod numerem 8 Kościół Chrystusa na przedmieściu świebodzińskim.
Z czasem kościółek począł popadać w ruinę. Dzięki staraniom inspektora Holsteina i przewodniczącego zarządu kościelnego Segnitza został gruntownie odnowiony pomimo protestów magistratu i diakonów. Ponowne poświęcenie odbyło się w 1725 r. a kościółek otrzymał nazwę Kościoła Chrystusa (Christuskirche). Powstał również zamiar zatrudnienia kaznodziei do obsługi posług w tym kościółku. Zamiaru nie zrealizowano, gdyż proponowany kandydat nie zdał egzaminu. Po śmierci superintendenta Holsteina jego następcą został superintendent Lechmann, który wraz z magistratem był przeciwny inicjatywie zatrudnienia w kościółku Chrystusa kaznodziei. Pomysł upadł, a obiekt służył do kazań pogrzebowych. Raz do roku od wtorku do niedzieli po Rogate (niem. nazwa Niedzieli Krzyżowej - piątej niedzieli po Wielkanocy) - do tygodniowego kazania, przy której to okazji sulechowska szkoła urządzała procesję do tego kościoła.
W 1800 r. ze względu na stan techniczny kościółek miał być sprzedany, ale służył w czasie wojny za magazyn. W 1824 r. po olbrzymim pożarze wykorzystywano go na magazyn darów w naturze dla pogorzelców. Jednak w 1825 r. budynek rozebrano, a z porozbiórkowych materiałów budowlanych zbudowano ewangelicką szkołę Chrystusa (Christusschule), później Szkołę Krzyża (Kreuzschule). Również i ją rozebrano i zbudowano dla gminy Krężoły nową szkołę.
Fragment mapy Sulechowa ze skwerem, przed którym znajdowała się Szkoła Krzyża.
W XX w. plac po kaplicy-szkole należał do miasta, tam wybudowano w 1904 r. wieżę ciśnień obsługującą miejską sieć wodociągową. Za wieżą powstał piękny park nazywany wówczas parkiem Ułanów (Ulanenpark).
W głębi dawnej ulicy Świebodzińskiej (obecnie Jana Pawła II) szkoła Krzyża. Zdjęcie z 1912 r.
Park Ułanów przy wieży ciśnień.
Po 1945 r. przed wieżą ciśnień ustawiono kamień z tablicą pamiątkową, na której znajdował się napis „Bohaterom poległym w walce o wyzwolenie ziemi Sulechowskiej w 40-tą rocznicę Rewolucji Październikowej Społeczeństwo miasta Sulechowa“. Pomnik stał się miejscem, gdzie odbywały się ważne uroczystości państwowe i miejskie. W kwietniu 1991 r. decyzją Rady Narodowej Sulechowa tablicę zmieniono. Na nowej tablicy umieszczono napis „Bohaterom walk o niepodległość Polski w 40 tą rocznicę Rewolucji Październikowej. Społeczeństwo i Kombatanci Sulechowa. Maj 1991 r.“.
Pomnik obok wieży ciśnień przy, którym dawniej odbywały się ważniejsze uroczystości miejskie.
- A. Splittgerber, Geschichte der Stadt und des Kreises Züllichau, Züllichau 1927, s. 43- 44,
- Kronika Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, Zarządu Miejsko-Gminnego w Sulechowie.
