20 września 1482 r. był jedną z tragicznych dat w historii Sulechowa. Wówczas to w Kamieńcu Ząbkowickim król węgierski Maciej Korwin, margrabia brandenburski Albrecht Achilles i książę Jan II Żagański podpisali traktat kończący długą wojnę o sukcesję głogowską. Sulechów dostał się w ręce Brandenburgii. Powodem wspomnianej wojny były pretensje wymienionych stron o spadek po księciu Henryku XI Głogowskim.
Książę Henryk XI był ostatnim bezdzietnym, piastowskim księciem linii głogowskiej. Dokładna data jego przyjścia na świat nie jest znana. Przyjmuje się, że urodził się miedzy 1429 a 1435 rokiem. Jego ojcem był Henryk IX Starszy, książę głogowski, a matką Jadwiga, córka Kazimierza III oleśnickiego. Henryk XI wraz z ojcem czynnie rządził księstwem głogowskim. W zależności od sytuacji, jak i ojciec, zmieniał kierunki swojej polityki. W 1454 r. wraz z Henrykiem IX uczestniczył w zjeździe książąt śląskich we Wrocławiu. W czasie zjazdu głogowskiego (17 maja 1462 r.) książęta głogowscy znajdowali się w orszaku króla czeskiego Jerzego z Podiebradu. Kiedy 11 listopada 1467 r. umarł ojciec Henryka XI, jako następca Henryk był już schorowanym człowiekiem. Książę głogowski pochował ojca w kożuchowskiej kaplicy Mansjonarzy i w tym też mieście zamieszkał.
Z czasem Henryk XI dokonał zwrotu kierunku swojej polityki. W grudniu 1467 r. uczestniczył ponownie w obradach we Wrocławiu jako przeciwnik Jerzego z Podiebradu. Tego też roku wraz z radą miejską Wrocławia wysłał poselstwo do króla polskiego Kazimierza Jagiellończyka z prośbą, by objął tronu czeskiego lub osadzenia na nim królewskiego syna Władysława. W 1468 r. Henryk XI brał udział w wyprawie przeciw Jerzemu z Podiebradu, jako sojusznik króla węgierskiego Macieja Korwina. Kiedy katolickie stany czeskie wybrały na tron króla Macieja w maju 1469 r., książę Henryk XI złożył władcy hołd lenny. Za swe poparcie król czeski przekazał mu władzę nad tzw. królewską częścią Głogowa, którą miał objąć po śmierci mieszkającej tam księżnej wdowy Małgorzaty Cilly.
W 1471 r. zmarł Jerzy z Podiebradu, a w sierpniu tego roku koronowano w Pradze Władysława Jagiellończyka. W owym czasie Śląsk pogrążony był w anarchii i walkach wewnętrznych. W lipcu 1472 r., pod wpływem doradców, schorowany Henryk XI ożenił się z ośmioletnią Barbarą, córką margrabiego brandenburskiego Albrechta Achillesa. Książę głogowski miał połączyć się ze swą żoną po uzyskaniu przez nią pełnoletniości. W wyniku tych wydarzeń zawarto dwie umowy. Jeszcze 9 sierpnia 1472 r. podpisano pierwszą umowę w Köln nad Szprewą., pomiędzy Henrykiem XI i margrabią Albrechtem Achillesem. Zgodnie z jej zapisami wniesiony posag Barbary miał wynosić 6.000 guldenów, a Barbara po śmierci męża miała otrzymać Kożuchów i Zieloną Górę. Drugą umową był zapis sporządzony w Berlinie 12 października 1472 r. W tym przypadku gwarantował on Barbarze otrzymanie w spadku całego księstwa głogowskiego w przypadku śmierci jej męża.
22 lutego 1476 r. zmarł Henryk XI. Polscy historycy sugerują, że został otruty, a miejsce jego pochówku nie jest znane. Jego śmierć zapoczątkowała wojnę o sukcesję głogowską. W niedługim czasie Jan brandenburski, syn elektora Albrechta Achillesa i brat Barbary, w imieniu księżnej wdowy obstawił swoimi załogami Krosno, Kożuchów i Głogów. Namiestnikiem księstwa został Otto Schenkt z Zielonej Góry. Stany księstwa głogowskiego postanowiły dochować przysięgi wierności księżnej Barbarze. Umowa ślubna wyraźnie określała, że po śmierci męża Henryka XI wdowa miała otrzymać zwrot posagu w postaci 50.000 dukatów, książęcą część Głogowa, Krosno, Kożuchów, Świebodzin i Sulechów. Już 11 sierpnia 1476 r. księżna Barbara zawarła małżeństwo per procura z królem czeskim. Stany księstwa głogowskiego uznały ten związek i 26 sierpnia 1476 r. złożyły hołd lenny Barbarze, nowej małżonce króla Władysława Jagiellończyka. W wydarzeniach tych obecni byli posłowie króla czeskiego i elektora brandenburskiego.
Marek Maćkowiak
- Historia Śląska – pod red. Marek Czapliński, Wrocław 2002,
- Głogów i księstwo głogowskie w okresie średniowiecza. Genealogia Piastów Głogowskich, Marian Kapłon, Głogów 2003,
- Poczet piastowskich książąt Śląska lubuskiego, Dariusz Wieczorek, Zielona Góra 2004,
- Encyklopedia Ziemi Głogowskiej, red. naczelny Janusz Chutkowski, Zeszyt 16 i 27.
