Dawne polskie dzieje Cigacici są słabo poznane. W 1964 r. w „Dziejach Archidiecezji Poznańskiej” ks. prof. dr Józef Nowacki (t. II, s. 488-489), pisał że Cigacice w 1308 r. były osadą średniowieczną przynależną do diecezji poznańskiej. Później w 1404 r. cigacicki majątek stanowił już własność Mikołaja z Krzyżowej z rodu Wadwiczów. W XVIII w. grunty stanowiły własność urzędu królewskiego w Sulechowie. Wówczas zamieszkiwało je 20 rolników (m. in. Kuchal, Stein, Dagun, Kreutziger, Schwader, Lübcke), 17 ogrodników (m.in. Kadach, Hahn, Storch, Rindert, Burdach, Ruster, Kuchel, Meincke, Scheede, Pette) i 22 służących mieszkających ze swoimi pracodawcami. Pastwiska dzierżawione były od zarządu lasów, a rolnicy hodowali 207 wołów. Pięć osób posiadało prawo łowienia ryb, choć rzeka nie była obfitująca w ryby. Niektórzy hodowali pszczoły, a rolnicy żyli głównie ze sprzedaży bydła i siana. W istniejącej wtedy karczmie karczmarz sprzedawał 120 beczek sulechowskiego piwa. Informacje te podał prof. dr P. Schwartz- Berlin w publikacji „Die Neumark. Die Klassifikation von 1717/ 19”, , Landsberg a. W. z 1928 r. (s. 83, wg. tłumaczenia Bartosz Buda).
Nowy podział gruntów w gromadzie Cigacice zakończono w 1837 r. Przeprowadzony on został w całych Prusach według ustawodawstwa Steina- Hardenberga z 1821 r. Przyczyną scaleniowych działań było rozdrobnienie ziemi, które utrudniało właściwe jej wykorzystanie. Przyczyną tych działań dążących scaleniowych było rozdrobnienie ziemi, które utrudniało właściwe wykorzystanie gruntów. „Ponieważ rok 1837 był rokiem dobrego urodzaju ziemniaków i buraków, rozstanie właścicieli ze swoimi dawnymi gruntami było bardzo trudne. Niektórzy ze łzami w oczach rozstali się ze swoimi polami”. W XX w. podział ziem stał się jeszcze inny, gdyż wielu z gospodarzy zbankrutowało i sprzedało swoją ziemię. ( „Co się działo w Cigacicach w 1837 r.”; W. Girnth, [w:] Heimatkalender des kreises Züllichau- Schwiebus 1937, s. 74, wg. tłumaczenia Władysława Kowalska)
Z kolei w 1910 roku wieś zamieszkuje 1104 osoby z czego 1085 osób to ewangelicy, a 20. to katolicy. Cigacice podlegają pod okręgowy urząd w Sulechowie, a dokładnie naczelnikowi urzędu Wilhelmowi Gamp, który był radcą stanu z Obłotna. We wsi znajdował się punkt Poczty Cigacice. Działała szkoła, w której uczyli Gustaw Dorn, Panlo Mathäus, Wolle Paul i Albrecht Susanne. Ziemia była w posiadaniu rodzin: Max, Kluge, Schreck, Schwalbe, Woytschätzky. Mieszkali tu: przewoźnicy (Appel, Kluge, Woytschätzky); kupcy (Mattig, Steinbach, Weise); właściciele zajazdów (Becker, Großmman, Gruschke, Jäkel, Mattner); sklepikarz (Katzur), piekarze ( Jrrgang, Kadach, Schulz); rzeźnicy (Kaßeier, Schwedler); krawcy (Fechner, Schwedler); stelmach (Maruschke, Petraß). We wsi działały stowarzyszenie weteranów, stowarzyszenie śpiewaków „Chaber” i osobno męskie stowarzyszenie śpiewaków. Działał cech szkutniczy i funkcjonowała kasa oszczędnościowo- kredytowa. (Adressbuch für die Städte Schwiebus und Kiebenau mit Berücksichtigung der Stadt Züllichau und der Dörfer um Kreise Züllichau- Schwiebus, Schwiebus 1913, s. 220- 221, wg. tłumaczenia Bartosz Buda).
