Wpisz szukany wyraz lub frazę w celu odnalezienia artykułu na naszej stronie.



Zygmunt Steinbart (Siegmund Steinbarth, 01.01.1677 – 22.06.1739) pietysta, igielnik, założyciel i pierwszy dyrektor sierocińca w Sulechowie *. Urodził się w Zielonej Górze. Tam też chodził do szkoły katolickiej, gdzie nauczył się pisać i czytać. Przez sześć lat wędrował jako czeladnik po krajach niemieckich. W 1701 r. osiadł w Sulechowie. W 1702 r. ożenił się z Anną Eleonorą Weichart, sierotą ze Śląska. Rzemiosłem igielnika zajmował się przez osiemnaście lat.

W 1719 r. wyjechał do Lipska do najstarszego syna, który był wychowawcą w fundacji. Widział również dom sierot w Langendorf i postanowił założyć taki w Sulechowie. Zwrócił się do Królewskiej Dyrekcji ds. Ubogich (Armendirektion) o koncesję na założenie i prowadzenie domu sierot i bezdomnych. 12 czerwca 1719 r. otrzymał pozwolenie. 12 lipca 1719 r. wybudował sierociniec na gruncie wykupionym od bractwa kurkowego. W tym też roku przyjął na wychowanie pierwszą sierotę, a po niej pięć kolejnych. W sierpniu 1723 r. nastąpiło poświęcenie budynku sierocińca. W 1724 r. liczba pensjonariuszy wzrasta do 20 osób i 40 osób obsługi (nauczyciele z rodzinami, pracownicy obsługi).

9 listopada 1726 r. król pruski Fryderyk Wilhelm I wydaje dla niego przywilej Pium Corpus (instytucji dobroczynności publicznej). W dalszych latach przy sierocińcu zbudowano piekarnię, pralnię i browar. Steinbart zakupił małe gospodarstwo we wsi Radowice, które dostarczało surowców spożywczych dla kuchni sierocińca oraz winnicę nad Odrą.

W 1728 r. wdowa po generale von Derfling przekazała pierwszą darowiznę dla sierocińca. W 1734 r. wytyczono cmentarz przy ul. Piaskowej. Sierociniec posiadał własną drukarnię i wydawnictwa książkowe. Po śmierci Zygmunta Steinbarta (pochowany na cmentarzu sulechowskiego sierocińca) kierownictwo nad placówką przejął Johann Christian Steinbart.


Marek Maćkowiak


Źródła:

- Splittgerber A., Geschichte der Stadt und Kreises Züllichau, Züllichau 1927,s. 60-69 (tłumaczenie Bogdan Kowalski),
- dr Wedekond Edward Ludwig, Neue Chronik der Stadt Züllichau, Züllichau 1851,
- Bielinis- Kopeć B., Fundacja Zakładu Opiekuńczego dla Sierot Sigismunda Steinbarta w Sulechowie, [w:] Lubuskie Materiały Konserwatorskie, t. I, Zielona Góra 2003,
- prof. Jerzy Piotr Majchrzak, Non scholae, sed vitae, [w:] Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Sulechowie, Ząbkowice 2004,
* rycina z Unvergessener Kreis Züllichau- Schwiebus in alten und neuen Bildern, Lothar Meißner, Frankfurt am Main.


Powrót