Carl Friedrich Wilhelm Herrose – urodził się 31 lipca 1754 r. w Berlinie. W 1783 r. wydał w wydawnictwie Friedricha Maurera w Berlinie anonimowy tekst pt. „O osobie, funkcji i godności Jezusa”. Oprócz tego wydał kilka pojedynczych kazań o Jezusie, mów okolicznościowych i wierszy. W maju 1786 r. był wikarym w kościele Najświętszej Trójcy w Berlinie. W grudniu 1786 r. przybył do Sulechowa, a urząd pastora zamkowego objął 9 marca 1788 r. W 1789 r. z okazji setnej rocznicy gminy reformowanej Herrose opublikował okolicznościowe kazanie „Jubelpredigt zur Feier des hundertjährigen Stiftungsfestes der evengelisch reformirten Schloβgemeine in Züllichau”.
W listopadzie 1806 r. do Sulechowa weszły sprzymierzone z Napoleonem wojska wittenberskie (wybucha I wojna francusko-pruska; 1806-1807). Oddział wojskowy usunął kantora z jego domu, a zbór miał stać się stajnią dla koni. Dzięki wstawiennictwu jednego z oficerów, wyznania protestanckiego z Hessen, zbór zamieniono na magazyn. Trzymano tam owies i mąkę. Wyrzucono krzesła i ławki. Ucierpiały kazalnica i organy z powodu kurzu i brudu panującego w budynku zboru.
W 1817 r. Fryderyk Wilhelm III Pruski dokonał aktu tzw. Unii Pruskiej luteran i wyznawców Kościoła Reformowanego (kalwinów), tworząc Ewangelicki Kościół Unijny. Król Pruski zarządził zjednoczenie w Królestwie Pruskim wszystkich zborów ewangelickich pod jedną administracją i wprowadził ujednolicony dla kalwinów i luteran porządek liturgiczny.
Carl Friedrich Wilhelm Herrose pełnił swój urząd do śmierci w 1821 r.
- Friedrich Wilhelm Herrosee, Jubelpredigt zur Feier des hundertjährigen Stiftungsfestes der evengelisch reformirten Schloβgemeine in Züllichau, 1789 r. (s. 13),
- konrektor Klenke, Die Schloβkirche in Züllichau, [w:] Heimatkalender des Kreiβes Züllichau – Schwiebus, Züllichau 1937 (s. 40),
- Jerzy Piotr Majchrzak, Świątynne metamorfozy. Z dziejów Zboru Kalwińskiego w Sulechowie. 1752 -1832 – 2007, Sulechów 2007 (s. 29-31).
