Bolesław Hejduk (1920-2001) - urodził się 14 marca 1920 roku w Kaniewie, pow. Krotoszyn, woj. poznańskie. Syn Jana, urzędnika pocztowego. Dzieciństwo spędził w Równem, gdzie ukończył 4 klasy szkoły powszechnej. W 1930 r. przeniósł się z rodzicami do Krotoszyna. Tam po zdaniu egzaminu wstępnego uczęszcza do ośmioletniego Gimnazjum im. H. Kołłątaja. W wyniku reformy, w której likwidowano ten typu szkoły, będąc w trzeciej klasie tego gimnazjum, znalazł się w klasie pierwszej czteroletniego gimnazjum nowego typu. Po uzyskaniu tzw. małej matury otrzymał prawo zdawania egzaminów do liceum.
W 1937 r. rozpoczyna naukę w Liceum Pedagogicznym w Wągrowcu (woj. poznańskie). W czerwcu 1939 r. odbiera świadectwo promocyjne do klasy trzeciej maturalnej. Wybuch II wojny światowej nie pozwala mu zdania egzaminu dojrzałości i zdobycie uprawnień do nauczania (I stopień) w szkołach powszechnych.
W czasie okupacji niemieckiej pracuje przymusowo. Od początku 1940 r. do końca 1941 r. pracuje jako drwal w lasach krotoszyńskich. Do jesieni 1942 r. pracuje jako robotnik rolny w Krotoszynie. W lutym 1943 r. został pracownikiem Auffanggesellschaft w Krotoszynie - pełniąc funkcje: pracownika fizycznego, sprzedawcy w sklepie warzywnym, rybnym i kolonialnym oraz dekoratora okien wystawowych.
W czasie okupacji włącza się do tajnego nauczania dzieci polskich. Po wojnie w 1945 r. pracuje w Szkole Ćwiczeń w Krotoszynie. Zaangażował się w tworzeniu liceum humanistycznego i matematyczno-przyrodniczego. Zapisuje się do klasy maturalnej w liceum matematyczno-przyrodniczym, gdzie zaliczył pisemną część matury. W tym też czasie wraca do Wągrowca do nowo powstałej klasy maturalnej w Liceum Pedagogicznym, gdzie na przełomie czerwca i lipca zdaje egzamin dojrzałości.
Podejmuje próbę pracy w szkole w Ubiedrzu i w Kurowie (k. Koszalina), gdzie po trzech dniach rezygnuje z posady. Wraca do Krotoszyna i ponownie wyjeżdża do Poznania. Tam podejmuje naukę w Studium Wychowania Fizycznego Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego (później WSWF, potem AWF). Jednocześnie uczy w szkole Podstawowej w Poznaniu przy ul. Berwińskiego. W 1946 r. otrzymuje propozycję objęcia wolnej posady nauczycielskiej, gdzie po dwóch latach pracy otrzyma płatny urlop na dokończenie studiów. Wówczas trafia do Sulechowa, gdzie obejmuje posadę nauczyciela wychowania fizycznego w Liceum Pedagogicznym. Po przepracowaniu dwóch lat otrzymał roczny urlop na dokończenie zaocznych studiów. W 1949 r. uzyskuje absolutorium, a 12 stycznia 1951 r. – dyplom magistra wychowania
fizycznego.
W marcu 1951 r. zostaje kierownikiem Sekcji Wychowania Fizycznego w Wojewódzkim Ośrodku Doskonalenia Kadr Oświatowych w Zielonej Górze. Tam tworzy powiatowe ośrodki doskonalenia kadr oświaty w województwie.
Od 1953 r. pracuje na etacie nauczyciela wychowania fizycznego w Liceum Pedagogicznym w Sulechowie, gdzie pracuje do 31 sierpnia 1970 r. (do likwidacji placówki). Po likwidacji Liceum Pedagogicznego Bolesław Hejduk podjął pracę w Technikum Gospodarki Wodnej w Sulechowie. W 1973 r. w miejscu zlikwidowanego Liceum Pedagogicznego powstaje Studium Wychowania Przedszkolnego, gdzie pracuje do emerytury, tj. do 31 sierpnia 1987 r.
Na emeryturze prowadzi Wojewódzki Gabinet Metodyczny dla nauczycieli wychowania fizycznego.
Za działalność pedagogiczną, sportową i społeczną otrzymał m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel PRL”, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, odznakę honorową „Za zasługi w sporcie szkolnym”, odznakę „Zasłużony działacz kultury fizycznej”. W 1980 roku wpisany przez Kuratorium Oświaty i Wychowania w Zielonej Górze do Księgi Pamiątkowej „Zasłużony dla oświaty i wychowania”.
Zmarł 24 sierpnia 2001 r.
