Bernhard Bischoft (1906-1991) urodził się w podsulechowskim Bukowie jako trzeci syn Johannesa Bischofta, dzierżawcy folwarku będącego własnością sulechowskiego radcy sanitarnego dr. med. A. Holsteina. Od roku 1911 rodzina Bischotfów zamieszkała w Krężołach koło Sulechowa. W 1916 roku Bernhard rozpoczął naukę w Królewskim Pedagogium. Do egzaminu dojrzałości przystąpił w roku 1921. Złożony z wyróżnieniem egzamin maturalny upoważnił go do wstąpienia na wydział filozoficzny Uniwersytetu Berlińskiego, na którym studiował języki klasyczne i nowożytne. Studia kontynuował na uniwersytetach w Londynie, Rzymie i Mediolanie. Doktorat uzyskał w roku 1950 na uniwersytecie w Oksfordzie. Opublikował wiele prac z zakresu językoznawstwa porównawczego, historycznego, paleografii i historii języków starożytnych. Pracował jako profesor języków klasycznych na uniwersytetach w Dublinie, Glasgow i Uppsali (Szwecja). Po 1945 roku wykładał na uniwersytecie w Monachium. Wyróżniony został doktoratami honoris causa m.in. uniwersytetów w Berlinie, Heidelbergu, Oksfordzie, Upsali i Waszyngtonie (Columbia University). W roku 1986 otrzymał najwyższe cywilne odznaczenie Republice Federalnej Niemiec - Wielki Krzyż Zasługi. Zmarł w Monachium w 1991 roku. Należy do grona wybitnych absolwentów sulechowskiej uczelni.
prof. Jerzy Piotr Majchrzak
